Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10265 Esas 2017/2456 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10265
Karar No: 2017/2456
Karar Tarihi: 06.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10265 Esas 2017/2456 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Dosyada incelenen olayda, sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu işlediği ve mahkûmiyet hükmüne çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak, hükmün infazı sırasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranılmayarak yanlış bir karar verildiği gerekçesiyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesi kararlaştırılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/7. maddesi: \"Maddeyi işleyen kişi hakkında hükmolunan cezanın infazına ilişkin karar, adlı veya adliyeye sevkini talep eden kesin hüküm tarihinden itibaren en geç bir ay içinde infaz hakiminin kontrolünde kesin olarak verilir.\"
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi: \"Yargılama usulünün başlamasını ve sonuçlanmasını müteakiben mahkemece verilen infaz kararı, kesinleşme tarihinden itibaren infaz düzenleyen adalet komisyonuna gönderilir.\"
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 101/3. maddesi: \"Kararlara karşı itiraz, infaz merci kararının tebliğinden itibaren bir hafta içinde verilir.\"

10. Ceza Dairesi 2013/10265 E. , 2017/2456 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
28/09/2011 tarihinde 2010/252 esas ve 2011/157 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 25/02/2013 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 06/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.