MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Davacı vekili, davacı işçinin sendikal tazminata hak kazandığını ileri sürerek sözü edilen tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, isteğin kabulüne dair verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 16.06.2014 gün ve 2012/ 15705 Esas, 2014/ 19606 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dairemizin “İşe iade davası sonucunda verilen işe başlatmama tazminatının sendikal nedene dayalı fesih gerekçesiyle bir yıllık ücret olarak belirlendiği dikkate alındığında işverenin sendikalaşmaya karşı olan bu eylemi için yasal bir yaptırıma maruz kaldığı, artık aynı sebep için ikinci defa tazminat ödeme durumunda bırakılmasının mümkün olmadığı düşünülmelidir. Mahkemece aksi yönde yorum yapan bilirkişinin raporuna dayanılarak 4857 sayılı İş Kanunu"nun 5. maddesine göre tazminata karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “Kütahya İş Mahkemesinin 2007/185 Esas 2007/725 karar sayılı dosyasında davacının talebi üzerine işe iade ve tazminata karar verildiği ancak davacının işe iade talebinde bulunmaması sebebiyle ayrıca açılan bir alacak davası ile sendikal tazminatın tahsil edilmediği, bu konuda toplu açılan dosyalardan Kütahya İş Mahkemesinin 2010/338 Esas 2012/223 Karar sayılı dosyasında çalışan işçinin işe iade kararı üzerine bu kararın uygulanmaması nedeniyle işveren hakkında alacak davası açtığı ve mahkemece 4857 Sayılı Kanunun 21.maddesi hükümleri gereğince 12 aylık brüt ücret alacağına hükmedildiği ancak bu dosyada davacı tarafından açılan bir alacak davası sendikal tazminata ilişkin bir alacak davası olmadığı bu nedenle mahkemece ilk defa açılan bu dosyada İş Kanunu 5.maddesi gereğince tazminata hükmedildiği ” gerekçesi ile direnilmiştir.
Fesih tarihi itibarıyla yürürlükte olan 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 31/7. maddesinde, iş güvencesi kapsamında olan işçilerin doğrudan sendikal tazminat talep edemeyeceklerinin düzenlenmesi ve iş güvencesi kapsamında olan davacı işçinin daha önce açtığı işe iade davasında işe başlatmama tazminatının sendikal nedene dayalı olarak 12 aylık ücret tutarında belirlenmesine rağmen işe başlamak için başvuruda bulunmayan davacının doğrudan sendikal tazminat talebinde bulunamayacağı dikkate alındığında, direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 16.01.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.