.....

Dava, sürekli iş göremezlik oranının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, .... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
..... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalılardan Kurum vekili ile..... Ltd şti vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Davalı .....vekilinin temyiz incelemesi yönünden, 13.06.2017 tarihli ilgili Bölge Adliye Mahkemesinin kararının davalıya 27.07.2017 tarihinde tebliğ edildiği ve davalının 07.08.2017 tarihinde iş bu kararı temyiz ettiği anlaşılmış ise de, karar tarihi itibari ile 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararlarına karşı sekiz gün içinde temyiz yoluna başvurulması gerektiğinden, ilgili davalı vekilince temyiz incelemesine başvurulduğu tarihte temyiz süresinin geçtiği belirgin olduğundan, temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
3- Dava, sürekli iş göremezlik oranın tespitine ilişkin olup, 5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesi “İş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle
./..
Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum Sağlık Kurulunca meslekte kazanma gücü en az % 10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalı, sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanır.” hükmüne amir olduğundan, meslekte kazanma gücü kayıp oranının belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde maluliyet oranının %13 olduğunun tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün 2. Paragrafındaki “maluliyet oranının” ibaresinin silinerek yerine, “meslekte kazanma gücü kaybının” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan alınmasına, 17.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.




....