Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/4694 Esas 2017/4149 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4694
Karar No: 2017/4149
Karar Tarihi: 05.06.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/4694 Esas 2017/4149 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildi. Önceden alınan bir mahkumiyetin, farklı bir suç olan tehdit suçuyla ilgili olduğu ortaya çıktı. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri yapıldı ve bu sonuçlara göre sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirildi. Toplanan deliller incelendi ve suçun sübutu kabul edildi. Cezada azaltıcı sebepler değerlendirildi ve hükümde bir isabetsizlik görülmedi. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onandı.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1. maddesi: Tehtit suçunu tanımlar.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi: Suçun işlendiği zaman yürürlükte olan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.
6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi: Tehdit suçu da uzlaşma kapsamına alınmıştır.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesi: Uzlaştırma işlemleri esas ve usulleri tanımlar.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesi: Ceza yargılamasında uygulanacak olan hükümleri belirler.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53.

11. Ceza Dairesi 2015/4694 E. , 2017/4149 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bilecik (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/278-552 esas ve karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde yazılı tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 05.06.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.