MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden; davalı kadın tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı erkek Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayalı olarak "fiili ayrılık” nedeni ile boşanma davası açmış, mahkemece ilk davanın reddinden sonra tarafların 3 yıl süreyle bir araya gelmedikleri gerekçesi ile boşanma kararı verilmiş ve boşanmaya neden olan olaylarda davacı erkek tam kusurlu olarak kabul edilmişse de erkeğin gerçekleşen kusurlu davranışları yanında fiili ayrılık döneminde davalı kadının davacı erkeğe hakaret ve tehdit ettiği, bu nedenle ceza aldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Gerçekleşen bu hukuki ve fiili durumun aksine boşanmaya neden olan olaylarda davacı erkeğin tam kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur tespitine bağlı olarak davalı kadının manevi tazminat talebinin (TMK m. 174/2) kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Davalı kadın cevap dilekçesi ile almış olduğu yatak odasının bedeli olan 4850 TL"nin iadesini talep etmiştir. Bu istek boşanmanın eki niteliğinde (TMK m. 174/2) değildir. Kadının bu konuda açılmış karşı veya birleşen bir davası da bulunmamaktadır. Her ne kadar mahkemece davalı tarafa bu istek için nispi harcın yatırılması için süre verilmiş ve davalı taraf harcı yatırmışsa da bu istek için sonradan harcın yatırılması ve talepte bulunulması isteği dava haline getirmez. Bu durumda davalı kadının usulüne uygun harcı yatırılarak açılmış bir davası ve karşı davası olmadığından, bu talebi ile ilgili olarak "karar verilmesine yer olmadığına"’ şeklinde hüküm kurulması gerekirken usulüne uygun bir dava varmış gibi, talebin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bette gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.12.2017(Pzt.)