MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 07.03.2017 gün ve 2016/372 - 2017/264 sayılı kararı onayan Daire"nin 05.03.2020 gün ve 2018/5250 - 2020/2423 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Ekim 2008 tarihinde SKS Ege Panjur Şti."nde genel müdür olarak işe başladığını, daha sonra bu şirketin, davalı şirkete devredildiğini, şirket sahipleri Av. ... ve eşi ..."ın çalışmalarından memnuniyet duyduklarını, bu nedenle 01.06.2009 tarihinde üçü arasında 5 yıl süreli sözleşmeyle kendisine %25 kâr payı ortaklığı verdiklerini, bu sözleşmeye göre aylık 5.010.- TL maaş aldığını, ayrıca şirket çalışanlarının tümüne de yılda çift maaş ikramiye verildiğini, bu nedenle 6 ayda bir ek maaş aldığını, bu durumda aylık maaşının ortalama 5.845.- TL olduğunu, yine sözleşme gereği her yıl başında tüfe oranında maaşına zam yapıldığını, böylelikle 2011 yılında ikramiye dahil maaşının 5.795.- TL olduğunu, buna ek aylık 300.- TL yemek ücreti verildiğini, şirket yetkililerince art niyetli davranışlar içerisine girildiğini, haklarının ödenmesinden vazgeçilmesiyle gönderilen 07.02.2014 tarihli ihtarname ile sözleşmenin erken feshedildiğinin bildirildiğini, feshe gerekçe olarak haksız suçlamalarda bulunulduğunu, 01.06.2009 tarihli kâr payı sözleşmesinin haksız feshinden dolayı kâr kaybı hariç sadece maaş kaybının kalan süreye ilişkin olarak 289.460.- TL olduğunu, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla haksız fesih nedeniyle mahrum kaldığı ücret alacağına ilişkin şimdilik 40.000.- TL"nin yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 10,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 01/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.