11. Hukuk Dairesi 2016/5593 E. , 2017/3869 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12/11/2015 tarih ve 2014/294-2015/939 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı bankadan kullandığı ticari krediler nedeniyle kendisinden dosya ücreti ve dekont ücreti adı altında toplam 7.909 TL"nin kesildiğini ileri sürerek bu tutarın yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşme ve mevzuat uyarınca müvekkilinin dava konusu ücretleri almaya hakkının bulunduğunu, kredi sözleşmesinin eki olan geri ödeme planında masraf tutarının gösterildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında 01.05.2005 tarihinde süresiz olarak 500.000 TL limitli genel kredi sözleşmesi imzalandığı, davacının bu sözleşme kapsamında davalı bankadan muhtelif tarihlerde 19 adet taksitli ticari işletme kredisi kullandığı, bu krediler kapsamında davacıdan 8.091,55 TL komisyon alındığı, taraflar arasında imzalanan taksitli ticari işletme kredisinin ödeme planlarında alınacak komisyon tutarlarının açıkça belirlendiği, alınan komisyon tutarlarının fahiş nitelik taşımadığı, sözleşmede ve geri ödeme planında yer aldığı, özellikle davacının ticari kredi kullanması da göz alındığında davacıdan kredi kapsamında alınan komisyon ücretlerinin iade talebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacının bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.