MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 13.02.2019 gün ve 2018/27 - 2019/190 sayılı kararı bozan Daire"nin 04.02.2020 gün ve 2019/1954 - 2020/907 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2004 yılından beri davalı bankanın müşterisi olduğunu, davalı banka çalışanının müvekkilini, ana para kaybı olmayacağı konusunda garanti verdiği hazine bonosuna para yatırması hususunda ikna ettiğini, müvekkilinin kısa süre içinde ev alacağı hususunda bilgi verip, parasını 6 ay süreli hazine bonosuna yatırılması için banka çalışanıyla mutabık kaldığını, sonrasında müvekkilinin talimatı dışında parasının on yıl vadeli hazine bonosuna yatırıldığını öğrendiğini, davalı banka tarafından yapılan işlemler sırasında müvekkiline yeterli açıklamalarda bulunulmayıp özen yükümlülüğünün ihlal edildiğini, bunun üzerine müvekkilinin hazine bonolarını satıp tüm parasını çektiğini, bu nedenle müvekkilinin ana para ve faiz kaybından kaynaklı zararının doğduğunu, müvekkili adına yapılan işlemlerin bankacılık kurallarına uygun olmadığını ileri sürerek fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla 22.000,00 TL ana para kaybının 04.11.2010 tarihinden, mahrum kalınan faiz kaybı olarak 3.000,00 TL"nin 23.08.2011 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia,savunma,uyulan bozma ilamı ve bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 10,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 01/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.