MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... müdafii tarafından verilen 06/03/2015 tarihli eski hale getirme dilekçesinin aynı zamanda temyiz istemini de içerdiği değerlendirilmekle, bu konuda karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olduğunun anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/12/2014 tarih, 2014/187 Esas ve 2014/742 Karar sayılı ek kararı kaldırılarak ve Sanık ...’ün gıyabında verilen karar, bildirdiği en son adresi ile MERNİS adresi aynı olan adrese Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre çıkarılmış ise de; tebligat evrakında sanığın ne sebeple adreste bulunmadığı konusunda beyanı alınan ve haber verilen kişinin isim ve kim olduğu belli olmadığından tebliğin usulüne uygun olmadığı belirlenmekle, eski hale getirme talebinin kabulü ile öğrenme üzerine sanık müdafiinin temyiz isteği yasal süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.500,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.500,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığı gerekçesiyle, mahkemece verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 30/12/2014 tarih, 2014/187 Esas ve 2014/742 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
3) Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ... hakkında, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hazırlanan fiili algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin tespiti raporu için ödenen 100,00’er TL bilirkişi raporu ücretinin zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle bu giderlerin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme"ye aykırı davranılması, 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, adli tıp ücretinin mahsubundan sonra suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ...’nin paylarına düşen yargılama giderinin ise suça sürüklenen çocuk ve sanıktan tahsili halinde CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Suç tarihi itibarıyla 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama giderleri ile ilgili kısım ile hükümlerdeki 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerlerine; "Suça sürüklenen çocuk ve sanığın payına düşen yargılama gideri CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığından hazine üzerinde bırakılmasına" ve " Sanık ... hakkında T.C. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve Yasa"ya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.