MAHKEMESİ : Fethiye 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2012/258-2013/71

Davacı C.. A.. vekili Avukat M.S. İ. tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 05/06/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2)Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
a) Dava, haksız fiilden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece açılan davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait olan av köpeğinin haksız olarak davalı tarafından iki el ateş edilmek suretiyle öldürüldüğünü iddia ederek uğradığı zararın davalıdan tazminini talep etmiştir.
Davalı, davacıya ait av köpeğinin gece vakti kendi mülküne geldiğini ve hayvanlarına saldırdığını, davacının köpeğini başıboş bıraktığını asıl sorumlunun davacı olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre; gerekçe gösterilmeksizin davacıya ait köpeğin bedelinin bildirilen en üst rakam üzerinden tespiti doğru değildir. Gerekli araştırma yapılarak, köpeğin gerçek bedeli tespit edildikten sonra davalının gece vakti karanlıkta, kendi mülkünde aniden köpekle karşılaşması da gözönüne alındığında hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 maddeleri gereğince uygun miktarda hakkaniyet indirimi yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken talebin tamamına hükmedilmesi doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
b) Dava dilekçesinde, davalının haksız eylemi nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi talep edilmiştir. BK"nın 47. maddesinde cismani zarara uğrayanın, BK"nın 49. maddesinde ise kişilik hakları ihlal edilenin manevi tazminat isteyebileceği hüküm altına alınmıştır. Dava konusu olayın oluş şekli dikkate alındığında davacı lehine manevi tazminata hükmedilebilmesi için BK 47 ve 49. maddelerinde aranan şartların somut olayda gerçekleşmediği anlaşıldığından manevi tazminat isteminin reddi gerekmektedir.
Yerel mahkemece, anılan yönler gözetilmeksizin davalıların manevi tazminatla sorumlu tutulmuş olmaları da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/04/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY YAZISI

2/A bendindeki bozmaya aşağıdaki nedenle karşıyım.
6098 sayılı BK 67. maddesine göre hayvan bulunduranın sorumluluğu kurtuluş kanıtı getirilebilen objektif sorumluluk kapsamındadır. Buna göre bir hayvanı bulunduran o hayvanın verdiği zararı karşılamak zorundadır. 68. maddeye göre de bir kişinin hayvanı başkasının taşınmazı üzerine zarar verdiği takdirde zarar gören hayvanı yakalayabileceği gibi alıkoyabilir ve hatta diğer yollarla hayvanı etkisiz hale getirebilir. Bu madde eski Borçlar Kanunu 57. madde de hayvanın öldürülebileceği yönde de belirtilmiştir. Şu durumda hayvan sahibi hayvanını kendi mülkiyetinde tutmak zorundadır. Taraflar arasında öldürülen hayvan nedeniyle birtakım komşuluk uyuşmazlıklarının da bulunduğu anlaşılmaktadır. İlk derece mahkemesi konuyu bu açıdan değerlendirmeli ve gerektiğinde tazminat hükmü kurmaktan sarfı nazar etmeliydi. 15/04/2014