MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/09/2015 tarih ve 2014/306-2015/188 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davalarda, davalı şirketin 2012/80859 sayılı "..." ibareli marka başvurusuna müvekkilinin "..." ibareli markalarına dayanarak yaptığı itirazların YİDK"nca nihai olarak reddedildiğini, ancak işaretlerin ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, başvurunun tescili halinde tüketiciler tarafından karıştırılacağını, seri marka intibaının doğacağını, davalı şirketin müvekkilinin tanınmış markalarından haksız yarar sağlayacağını, müvekkili markalarının itibarının zarar göreceğini ileri sürerek TPE YİDK"nın 201-M-6221 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davacının itirazı üzerine Markalar Dairesi Başkanlığı"nca ilişkilendirilebilecek nitelikteki malların başvuru kapsamından çıkarıldığını, sıklıkla kullanılan "..." ibaresinin düşük bir ayırt ediciliğe sahip olduğunu, 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesinde sayılan koşulların ortaya çıkacağına dair delillerin sunulmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin 1995 yılından beri "..." ibaresi ile yayın yaptığını, bu adla yayın lisansı aldığını, müvekkilinin tescil dışı kullanımla öncelik hakkı kazandığını, müvekkili markasının davacı markası ile benzerliğinin bulunmadığını, farklı mal ve hizmetleri içerdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının itiraza mesnet markaları ile dava konusu başvuru arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunmadığı, markaların kapsadığı hizmet sınıflarının da farklılık gösterdiği, iltibas tehlikesinden söz edilemeyeceği, 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesinde öngörülen sonuçların da gerçekleşmediği gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.