MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/02/2015 tarih ve 2014/353-2015/28 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2012/40091 sayılı "..." ibareli marka başvurusuna müvekkilinin tanınmış "...", "..." ibareli markalarına dayanarak yaptığı itirazın TPE YİDK"nca nihai olarak reddedildiğini, davalı şirketin başvurusuna konu işaret ile müvekkili markaları arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu, aynı sınıfta tescilin istendiğini, "..." kelimesinin ayırt ediciliği sağlamadığını, davalı şirketin müvekkilinin tanınmış markalarından yarar sağlamayı amaçladığını ileri sürerek TPE YİDK"nun 2014-M-8700 sayılı kararının iptalini, davaya konu başvurunun tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, taraflara ait markalar bütünü itibariyle nazara alındığında bir benzerliğin ve karıştırma ihtimalinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacı markaları ile müvekkili başvurusuna konu işaret arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında bir benzerliğin olmadığını, "" ibaresini taşıyan müvekkiline ait tescillerin bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markalarının ayrıca "..." kelimesini ve değişik şekilleri de içerdiği, davalı şirketin başvurusunda da "..." ibaresinin ilave olarak bulunduğu, yıldız anlamını taşıyan ... kelimesinin son derece zayıf bir ayırt ediciliğe sahip olduğu, davacının "..." ve "..." ibaresini ihtiva eden markaları ile "..." ibareli davalı şirket başvurusuna konu işaret arasında biçim, renk, grafik unsurlar, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketiciyi iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, ayrıca başvuruya konu işaretin davalı şirketin önceki "..." ibareli markalarının serisi mahiyeti taşıdığı, 2002 yılından beri taraflar arasında eş zamanlı kullanımın bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.