MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-)Şikayetçi ..."un temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Şikayetçi ..."un cezaevinden gönderdiği 26.07.2013 tarihli dilekçesinde “İstanbul 48. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 1 yıl cezanın temyize gönderilmesini istediğini” belirtmekle sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen kararı temyiz ettiğinin anlaşıldığı, ancak şikayetçi ..."un sanık hakkında beraat kararı verilen iftira suçunun mağduru olduğu, sanığın bir başka mağdura karşı işlediği hırsızlık suçunun ise mağduru olmadığı ve bu nedenle temyize hakkı olmadığı anlaşılmakla; şikayetçinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2-) Sanık ..."in hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ile; hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.