Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı vekilinin sunduğu dilekçede mahkeme kararının hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair neden bildirilmemiş olması, Dairemizce gerekçeli olarak temyiz edilen dosyalarda da incelemenin belirtilen nedenlere bağlı kalınarak yapılması ile yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re"sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde satış elemanı olarak tek başına çalıştığını, hafta tatili ulusal bayram ve genel tatil günleri ile normal çalışma saatlerini de aşar şekilde çalıştığından bahisle fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, alacaklardan %30 takdiri indirim yaparak davacının davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu alacaklarından takdiri indirim yapılıp yapılmayacağı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, davacının alacakları hesaplanırken ilk bilirkişi raporunda,işveren tarafından sunulan (Z) raporları dikkate alınarak hesaplama yapılmış; hükme esas alınan raporda ise çalışma düzeni tanık beyanlarına göre belirlenerek tüm alacaklardan %30 takdiri indirim yapmıştır. Davacı, dosyaya sunulu belgelerin iddiasını doğrulamasına rağmen fazla mesai alacağından takdiri indirim yapılmasına itiraz etmektedir. Dosyaya sunulan ilk bilirkişi raporunun ekinde sunulan "Z" raporlarının incelenmesinde bazı haftalarda 6 gün tüm giriş çıkış kayıtlarının bulunduğu, bazı haftalarda ise kayda dayalı 5 ve 4 gün çalışma bulunduğu görülmüştür. Hesaplamanın işveren belgelerine dayanılarak yapıldığı ve o hafta 45 saatin aşıldığı kayda dayalı dönemler için takdiri indirim yapılması doğru değildir. Takdiri indirim, sadece kayda dayalı olarak haftalık 45 saatin aşılmadığı, ancak eksik günlerin tanık beyanları ile tamamlandığı ve 45 saati aşan haftalar için yapılmalıdır. Örneğin 30/03/2009-05/04/2009 haftasındaki çalışmanın 6 gününün tamamı kayda dayalı olduğu için bu haftadaki çalışmadan hakkaniyet indirimi yapılmamalıdır. 23/-29/03/2009 çalışma haftasında davacının 5 gün kayda dayalı 48,11 saat çalıştığı görülmektedir. Bu hafta için eksik 1 günlük çalışma ise tanık beyanına göre 08.30-19.30 saatlerinde çalıştığı kabul edilerek 9 saat fiili çalışma eklenmelidir. Davacının o hafta kayda dayalı 48,11 saat çalışma yaptığı sabit olduğundan 45 saati aşan 3,11 saatlik süre için indirim yapılması doğru değildir. Takdiri indirim sadece tanıkla ispatlanan 6. gündeki 9 saatlik çalışma üzerinden yapılmalıdır. Son olarak, davacının 20-26/04/2009 haftasındaki çalışmada 2 gün kayda dayalı olup, geri kalan eksik günlerin tanık beyanlarına göre 08.30.-19.30 saatlerin arasında çalıştığı kabulü ile haftalık çalışma süresi belirlenmeli ve yine bu haftadan takdiri indirim yapılmalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, bilirkişiden yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda denetime elverişli haftalık dökümler içeren rapor alarak sonuca gitmektir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.