MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından maddi tazminatla sınırlı olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, davalıların sürücüsü ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın yaya murise çarpması sonucu küçük murisin vefat ettiğini, müvekkillerinin murisin anne ve babası olup destekten yoksun kaldıklarını, elem çektiklerini beyanla, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00-TL maddi tazminat ile her bir davacı için ayrı ayrı 12.500,00-TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan (davalı ... şirketi manevi tazminattan sorumlu değil) müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, 28.11.2012 tarihli celsede davalı tarafla manevi tazminat bakımından anlaştıklarını beyan etmiştir.Davalılar davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı tarafın maddi tazminat talebinin reddine, davacı taraf manevi tazminat talep etmiş ise de, yargılama esnasında bu hususta sulh oldukları anlaşıldığından manevi tazminat yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından maddi tazminatla sınırlı olarak temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar ihtiyari dava arkadaşı olup dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı tutulup 5.000,00 TL maddi tazminat talep edilmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. HMK"nın 31. maddesinde düzenlenen hakimin davayı aydınlatma ödevi doğrultusunda mahkemece öncelikle dava dilekçesinde hangi davacı için ne kadar maddi tazminat talep edildiği açıklattırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru görülmemiştir.
3-TMK’nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur, aynı yasanın 327. maddesinde ise “Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır.” denilmektedir.
Her baba ve annenin çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi (ayrıksı durumlar da göz önüne alınarak) gerekmektedir.Somut olayda, anne ve baba lehine hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından anne ve babadan ayrı ayrı yetiştirme gideri düşülmüştür. Esasen bu indirimin yapılabilmesi için davacının çalışan, geliri olan, desteğin yetiştirme giderlerini kısmen de olsa üstlenmiş olan kişilerden olması gerekmektedir. Dosya kapsamında davacı annenin çalıştığına dair bir iddia ve delil bulunmayıp bilirkişi de davacı annenin ev hanımı olduğunu kabul etmiştir. Bu durumda davacı annenin çalışmayıp aile ekonomisine katkısının bulunmadığının tespiti halinde, davacı anne bakımından hesaplanan tazminattan yetiştirme giderinin indirilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru değildir.
3-Tazminatın saptanması için öncelikle zararın belirlenmesi gerekir. Bu nedenle ilk olarak zararla ilgili indirim sebepleri uygulanarak gerçek zarar belirlenecek, sonra da tazminattan indirim nedenleri uygulanacaktır. Hesap bilirkişi raporunda davacı baba için 8 yaşındaki oğlunun vefatı nedeniyle 16.121,58 TL destek tazminatı hesaplanmış, hesaplanan tazminattan küçük murisin %85 oranındaki kusuruna karşılık gelen 13.703,00 TL tenzil edildikten sonra, kalan 2.418,24 TL’den de 4.500,00 TL yetiştirme gideri düşülerek davacı babanın destek tazminatı alacağı olmadığı belirtilmiş, davacı anne için de aynı yöntemle hesaplama yapılarak aynı sonuca ulaşılmış, mahkemece maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir. Oysa ki baba için ve çalışıyor ise anne için hesaplanan tazminattan öncelikle yetiştirme giderinin düşülmesi, daha sonra kusur oranının indirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile maddi tazminata ilişkin hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 13.3.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.