MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/10/2015 tarih ve 2015/42-2015/204 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı bankadan çeşitli tarihlerde tarımsal kredi kullandığını, davalı bankanın bu kredilerden dosya masrafı ve komisyon adı altında kesintiler yaptığını, hayat sigortası talebi olmadığını, buna rağmen davalı tarafından hayat sigortası yapıldığını, bu sigorta için prim ve prim tahsilatı komisyonu aldığını, tüketici ile müzakere edilmeksizin yapılan tahsilatların hukuka aykırı olduğunu, belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 2.500TL"nin faiziyle tahsilini talep etmiştir. Duruşmada ıslah ile 4.456,44 TL"nin yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, tüketici mahkemesinin görevli olmadığını, görevsizlik kararı verilmesi gerektiğini, esasa ilişkin olarak ise davacının tarımsal kredi kullandığını, davacı ile banka arasında imzalanan genel kredi sözleşmesinde komisyon ve masraf alınacağının kararlaştırıldığını, bu nedenle yapılan kesintilerin sözleşmeye uygun olduğunu, savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 24/05/2005-06/10/2006-14/05/2008-26/05/2009-20/05/2010-30/12/2010 ve 27/03/2012 tarihlerinde tüketici kredisi kullandığı, bankaca bu kredilere istinaden masraf ve komisyon adı altında toplam 3.864,45 TL, toplam BSMV 192,38 TL, toplam sigorta prim tahsilatı 399,61 TL olduğu, söz konusu tahsilatların 6502 sayılı Kanun"da düzenlenen haksız şart unsurlarına haiz hükümlere istinaden yapıldığı, dolayısıyla yasal ve sözleşmeye uygun olmadığı, komisyon ve istihbarat ücreti adı altında tahsil edilen bedellerin zorunlu masraf karşılığı olmadığı, davalının bu durumun aksini ispat edemediği, komisyon ve istihbarat ücreti adı altında yapılan tahsilatın toplamda 4.456,44 TL olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, genel zirai kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalı tarafça, sunulan kredi sözleşmesinden kredinin zirai kredi olduğu anlaşılmaktadır. 6502 sayılı TKHK"nin 3 maddesine göre mesleki ve ticari amaçlı yapılan işlemlerin tüketici işlemi olarak kabul edilemeyeceğinden uyuşmazlık tüketici mahkemesinin görev alanına girmemektedir. İhtilaf konusu alacağın zirai krediye dayalı olması karşısında, davada bankacılık işleminden kaynaklanan alacak talep edilmiş olup, mülga 6762 sayılı TTK"nın 4 ve 5. maddeleri ile 6102 sayılı TTK"nın 4/1-f maddesi uyarınca, bankalara, diğer kredi kuruluşlarına, finansal kurumlara ve ödünç para verme işlerine ilişkin düzenlemelerde öngörülen hususlardan doğan hukuk davaları ticari dava sayılacağından ve somut olayda 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un uygulanmasını gerektirir bir husus da bulunmadığından, mahkemece davanın ticaret mahkemesi sıfatıyla görülüp, sonuçlandırılması gerekirken, davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, kararın BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 28/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.