MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkındaki Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetinin 11.03.2015 tarih ve 2014/4350.17 E.-2014/242K. sayılı kararının davacı vekili ve katılma yolu ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Başvuran vekili Sigorta Tahkim Komisyonuna başvurusunda; 12.01.2013 tarihinde müvekkili davacının yolcu olduğu, davalı şirkete zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı ... plaka sayılı aracın dava dışı araç ile çarpışması sonucu en az %70 vücut genel çalışma gücünü kaybettiğini, davacının asgari ücret gelirinin olduğu kabul edilerek geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı talep ettiklerini, dava öncesi davalıya yapılan başvuru neticesinde 8 iş günlük yasal sürede ödemesi gereken miktarın bir kısmı olan 55.962,00 TL ödeyerek geri kalan kısmı yönünden temerrüde düştüğünü, fazlaya ilişkin alacağı, munzam zarar ve manevi tazminattan doğan alacağı saklı kalmak kaydı ile şimdilik 40.050,00 TL sakatlık tazminatının davalıdan temerrüt tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 02/12/2014 tarihli dilekçesiyle talebini 45.658,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ... Şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, talebin kabulü ile 45.658,00 TL tazminatın 10/07/2014 tarihinden itibaren avans faizi ile sigorta şirketinden alınarak başvurana verilmesine dair karar verilmiş, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetince, davalı vekilinin itirazı üzerine; itirazın kısmen kabulüne, 36.215,18 TL tazminatın 10/07/2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle sigorta şirketinden alınarak başvurana verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararı, davacı vekili ve katılma yolu ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrası “Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk Lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir” hükmünü içermektedir. Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararının davacı ... lehine verilen tazminat miktarları yönü ile kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalı vekilinin davacı ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının maddi tazminat yönü ile İtiraz Hakem Heyeti hükmünün kesin olması nedeni ile REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 15.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.