Görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanıklar hakkında yapılan yargılama sonunda, sanıkların mahkumiyetine dair Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 01/12/2011 tarih ve 2010/405-2011/1249 E-K sayılı kararın, sanık ..., sanık ... ve İkram Yıkılmaz müdafii, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 28/09/2017 tarih ve 2015/19659 - 2017/9901 E-K sayılı kararıyla;
“Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar ... ve ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilerek, dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıkların eylemini birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmamış ise de; aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..., sanık ... ve... müdafii, sanık ... müdafii ve sanık ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, oy birliğiyle karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/01/2018 gün ve 2018/5287 sayılı yazısıyla;
“Sanıklar hakkında verilen sonuç ceza hatalı hesaplanmıştır. Çünkü mahkeme tarafından TCK 265/1 maddesi gereğince temel ceza 6 ay olarak belirlenmiş, TCK 265/3 maddesi gereğince 1/3 arttırılarak 8 ay olarak doğru hesaplandıktan sonra TCK 265/4 maddesi gereğince 1/2 arttırılarak 12 ay yerine fazla olarak 1 yıl 4 ay hapis cezası belirlenmiş, daha sonra TCK 62 maddesi gereği 1/6 indirim sonucu 10 ay yerine 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir. Bu şekilde sanıklar 3"er ay 10"ar gün fazla hapis cezasına mahkum edilmişlerdir.
SONUÇ VE İSTEM: 1- Sanığın cezalandırılmasına konu olan; Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/405 Esas ve 2011/1249 karar sayılı 01/12/2011 tarihli ilamı ile sanıkların TCK 265/1-3-4, 62, 53 maddeleri gereğince 1"er yıl 1"er ay 10"ar gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğu hükümlerinin uygulanması ile tecziye edilmesine dair ilamın onanmasına ilişkin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01/12/2015 gün ve 2015/8358 Esas, 2015/12467 Karar sayılı ilamının TCK265/1-3-4, 62 maddeleri gereğince olması gereken ceza sanıkların 10"ar ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluğu ile tecziyeline olması gerekirken fazla olarak, 1"er yıl 1"er ay 10"ar gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, şeklinde hesaplandığı anlaşıldığından düzelterek onama kararının KALDIRILMASI,
Yerel mahkeme Hükmünün BOZULMASI,
2- İtirazımız yerinde görülmediği takdirde gereğinin takdir ve ifası için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİ ” talep olunmuştur.
II- KARAR:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce, sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen 28/09/2017 tarih ve 2015/19659-2017/9901 E-K sayılı düzeltilerek onama KARARININ KALDIRILMASINA,
Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 01/12/2011 tarih ve 2010/405-2011/1249 E-K sayılı mahkumiyet hükümlerini içeren dosya yeniden görüşüldü:
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar ... ve ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilerek, dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıkların eylemini birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de; aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- Sanıklar hakkında TCK’nın 265/1, 265/3 madde ve fıkraları uyarınca sekizer ay hapis cezasına hükmolunduktan sonra aynı Kanunun 265/4. madde ve fıkrasının uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak onikişer ay hapis cezası yerine birer sene dörder ay hapis cezasına, neticeten de onar ay hapis cezası yerine birer sene birer ay onar gün hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
2- TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
3- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..., sanık ... ve ... müdafii, sanık ... müdafii ve sanık ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, TCK’nın 265/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde “birer sene dörder ay hapis cezası” yerine “onikişer ay hapis cezası” aynı Kanunun 62. maddesinin tatbikine ilişkin bölümde “birer sene birer ay onar gün hapis cezası” yerine “onar ay hapis cezası” ifadelerinin yazılması, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmesi ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılması suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.