Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3518 Esas 2016/1777 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3518
Karar No: 2016/1777

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3518 Esas 2016/1777 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul edilerek, suç niteliği tayin edildi. Tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebebin derecesi takdir kılınarak, sanığın savunmaları reddedildi. Verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, suç vasfıyla, meşru savunma ve gönüllü vazgeçme hükümlerinin uygulanması gerektiğine dair müdafilerin temyiz itirazları reddedildi. 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK'nun 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirilmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ve CMUK'nun 322. maddesidir.

1. Ceza Dairesi 2015/3518 E. , 2016/1777 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . katılan . karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebebin derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme ve temyiz dilekçelerinde suç vasfına, meşru savunmaya, gönüllü vazgeçme hükümlerinin uygulanması gerektiğine, Cumhuriyet Savcısının haksız tahrik bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK"nun 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN
hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 06/04/2016 gününde Üyeler .,., sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu yönündeki
karşıoyları ve oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY:

Sanık . eniştesi .. ile kavga eden, katılan . bıçakla vurmak suretiyle sağ omuz kısmından hafif şekilde, sağ bacak kısmından iki yerinden ve sağ kasıktan bir kez yaraladığı, sağ kasıkta meydana gelen yaralanmanın hayati tehlike doğurduğu olayda, sanığın öldürücü bölge olarak tarif edilmeyen bacak kısmına özellikle vurması ve engel bir neden olmadan eylemine son vermesi nedeniyle, eylemin yaralama suçunu oluşturduğunu düşündüğümüzden, yerel Mahkemece kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabul edilen kararın onanmasına dair çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.
06/04/2016 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık . müdafii Avukat . yokluğunda 14/04/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.