MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait Bursa iş yerinde lojistik hizmetler müdürü olarak çalıştığını haklı bir neden olmaksızın iş sözlşemesinin feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ikramiye prim alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacıya tahsis edilen aracın kullanım kilometreleriyle davacının şirkete bildirdiği kullanım miktarının aynı olmadığını yapılan şirket içi soruşturmadan sonra davacının iş akdinin 4857 sayılı yasanın 25/2 maddesine göre haklı nedenle sona erdirildiğini, davacının herhangi bir alacağının bulunmadığını davacının üst yönetici sorumlu konumunda çalışıp kendi mesai saatlerini belirleyen bir çalışan olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının çalıştığı pozisyon itibariyle kendisine bağlı çalışanların yönlendirdiği işinin Bursa ve illerinde eşit olarak yönettiği her iki ile gidiş geliş yaparak operasyonunu yönettiği, çalışma saatlerini kendisinin belirlediği bu nedenle davacının fazla mesai ücreti talep edemeyeceği, ikramiye ve prim alacağı taleplerinde davacının tahakkuk eden ikramiye ve primlerinin bordrosuna yansıtılarak davacının banka hesabına yatırıldığı, izin parası tahakkuk ettirilerek ve yasal kesintilerin yapılmasından sonra net miktar davacının banka hesabına yatırıldığı gerekçesiyle izin ücreti, prim ve ikramiye ile fazla mesai ücret talebinin reddine, kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp, kazanamayacağı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin araştırılması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı davalıya ait işyerinde lojistik hizmetler müdürü olarak görev yapmakta, üstünde amiri konumunda bölge müdürü bulunmaktadır. Tanık anlatımlarından da kendi mesaisini kendisinin belirlemediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının yaptığı fazla mesailerin karşılığı ücretin hüküm altına alınması gerekir. Ücretinin yüksek olması fazla mesai ücreti talebinin reddine gerekçe yapılamaz. Mahkemenin bu yöndeki gerekçesi de yerinde değildir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.