MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ile sorumlu yöneticilik alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 10/04/1995 tarihinden 22/06/2009 tarihine kadar davalı şirketin ... kasabasındaki fabrikasında çalıştığını, davalı şirkette Mayıs ve Ekim aylarının üretim sezonu olduğunu, bu 6 aylık sürede üretim şefi olarak çalışan davacının 24 saat çalıştığını, 24 saatlik çalışmalar dışında yılın bu dönemlerinde çalışma saatlerinin cumartesi ve pazar günleri dahil sabah saat 08.00 akşam 20.00 arasında olduğunu, davacının 22/12/1999 tarihli sözleşme gereği sorumlu yönetici olduğunu ve ilk sözleşme olan 22.12.1999 tarihli sözleşme gereği sorumlu yöneticiye aylık 225,00 TL ödenmesi gerektiğini ancak bu sözleşme gereğinin yerine getirilmediğini iddia ederek, sorumlu yöneticilik sözleşmesinden doğan ücret alacağı ile fazla mesai alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 10/05/1995 tarihinde işletme mühendisi olarak Karacabey fabrikasında işe başladığını, 1999 yılından beri uygulanan puantaj kayıtlarına göre Ocak-Mayıs ayları arası incelendiğinde çoğu zaman cumartesi ve pazar günleri çalışmadığını, aksine üretim sezonu olarak belirtilen aylarda dahi normal saatlerde çalıştığını, davacıya çıkışta tüm yasal haklarının ödendiğini ve davacının şirketi ibra ettiğini, şirkete karşı her türlü dava haklarından feragat ettiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile fazla mesai alacağının tahsiline, sorumlu yöneticilik sözleşmesinden doğan ücret alacağı talebinin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan genel tatil ve fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir (Yargıtay 9.HD. 21.03.2012 gün, 2009/48913 E, 2012/9400 K).
Somut uyuşmazlıkta, yukarıdaki ilke kararı doğrultusunda tanık beyanı ile ispatlanan fazla çalışma alacağından taktiri indirim yapılmaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 10/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.