MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/12/2015 tarih ve 2014/12-2015/326 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "... ...” + Şekil ibaresini marka olarak tescil ettirdiğini, bu markayı iş yerinde, reklam panolarında, tabela ve reklam vasıtalarında kullandığını, bilinen bir marka haline geldiğini, davalının ise "... ... ...", ""... ... ..." ve "... ... ..." ibarelerini tabelalarında kullandığını, 06/06/2013 tarihinde davalıya ihtarname gönderildiği ve bu kullanımının haksız rekabet ve markaya tecavüz oluşturduğu hususun bildirildiğini, "... ... ibaresinin davalı tarafından kullanımının davacının marka hakkına tecavüz ettiğini ve haksız rekabet oluşturduğunu belirterek, tecavüzün tespiti, önlenmesi, men"i ile 100,00 TL maddi tazminatın ticari faiziyle, 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline ve hükmün ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının "..." markasına dayanarak değil, "... ..." markasına dayanarak ihtarname çektiklerini, davalı şirketin "... ... ..." markası altında faaliyet gösterdiğini, bşaka bir markaya benzerliği dolayısıyla marka tescil talebinin reddedildiğini, ... ... adı altında davacı şirkete ait herhangi bir işletmenin bulunmadığını, davanın bu bakımdan reddedilmesi gerektiğini, davalı vekili ayrıca ... isimli web adresinin kullanım dışı olduğunu, davacı adına tcscilli ... markasının restoran hizmetleri için tescil edildiğini, oysa davacının otelcilik faaliyetinde bulunduğunu, davaya dayanak teşkil eden markanın konaklama hizmetlerinde kullanılmadığını, belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davalının kullanmış olduğu “... ...” ibaresinin konaklama hizmetleri bakımından bir ayırt ediciliği olmadığı ve şekil itibariyle de benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.