Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Manevi tazminat talebinin reddine, maddi tazminat talebine ilişkin davanın ise kısmen kabulü ile 85.571,64 TL maddi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "03/04/2015" olan karar tarihi yerine "27/02/2015" ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı, olarak kabul edilmiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 27/02/2013 tarih, 2012/33400 Esas ve 2013/4720 Karar sayılı bozma ilamından önce verilen, 27/05/2011 tarih, 2010/291 Esas ve 2011/179 Karar sayılı ilk hükmün sadece davalı hazine vekili tarafından temyiz edilmiş olması ve ilk hükümde davacı lehine sadece 43.659,00 TL maddi tazminata hükmedilip, vekalet ücretine hükmedilmediği ve bu hususun davalı hazine lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, bu miktarı aşacak şekilde 85.571,64 TL maddi tazminata ve 3.000,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddi tazminat miktarının 43.659,00 TL"ye indirilmesi, "F" bendinin içeriğinin hükümden bütünüyle çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.