MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52/2, 51, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün savunmasında beyan ettiği ve aynı zamanda adres kayıt sisteminde kayıtlı adresine Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre 13/11/2013 tarihinde tebliğ yapıldığı, sanığın tebligat tarihinde Söke A3 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 02/01/2014 tarihli temyiz isteminin öğrenme ile süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Suç tarihinin ihtarnamenin tebliği tarihi olan 18/09/2007 tarihinden itibaren 60 ve 5 günlük sürelerin bitim tarihi olan 23/11/2007 olmasına rağmen, hükümde 2012 yılı olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Sanığın yetkilisi olduğu ...Kuyumculuk Nak. Hafriyat Tarım ve Orman Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti. ile katılan şirket arasında, 14/03/2007 tarihinde finansal kiralama sözleşmesi akdedildiği, bu sözleşme gereği, katılan şirketin, kiracı sanığa sözleşmede belirtilen Hyundai marka ekskavatörü teslim ettiği, sözleşme gereği ödenmesi gereken kira borçları vadesinde ödenmeyince kendisine 13/09/2007 tarihli ihtarname gönderildiği, ihtarnamenin 18/09/2007 tarihinde usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edildiği, buna göre, birikmiş tüm borçların temerrüt faiziyle birlikte ödenmesi, aksi halde kiralanan makinenin belirtilen süre içinde katılan şirkete teslim etmesi istendiği, ancak sanığın sürenin sonunda ihtarnameye konu borçlarını ödemediği gibi finansal kiralamaya konu makineyi de iade etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

TCK’nın 53/3. maddesine göre, mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, ""sanığın TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen haklarından mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, aynı maddenin 3. fıkrası gereğince TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerinde uygulanmamasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.