MAHKEMESİ : ... ANADOLU FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2015 tarih ve 2015/27-2015/235 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “SGL” markasının sahibi olduğunu, davalı şirketin müvekkili markasına iltibas oluşturacak "SGL SAYGILI GRUP" markasını tescil ettirdiğini, ibarelerin benzer olduğunu, kapsamlarının da benzer olduğunu, ileri sürerek davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğünü talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin eski unvanının marka olarak tescil edildiğini, bu ibareyi 1998 yılından itibaren kullanmakta olduğunu, şirketin hissedarlarının da soyadının saygılı olduğunu, bu nedenlerle bu ibare üzerinde hak sahibi olduğunu, markaların da farklılaşmış olduğunu ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı AES Şirketine ait 032011 -26274 nolu “SGL Saygılı Grup” ticari markası ile davacı şirkete ait ve daha önce tescil edilmiş olan 2011-26274 nolu SGL (ŞEKİL) ticari markasının görsel, işitsel, kavramsal ve hatta bütüncül olarak benzer oldukları, her iki markanın da kısmen aynı sınıflarda (12, 35 ve 37) tescil edildiği, markanın halk tarafından karıştırılma ihtimalinin bulunduğu ve davalı markasının davacı markası ile ilişkili olarak algılanılacağı, bu nedenlere davalı markasının kısmen hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.