MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/09/2015 tarih ve 2014/301-2015/305 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, yolcu minibüsü ile tankerin çarpışması neticesinde ölümlü trafik kazası meydana geldiğini, davalıların kazaya sebebiyet verdiğini, davalı ...’ın tankerin sürücüsü, davalı ...’in minibüs sürücüsü olduğunu, kaza neticesinde birçok kişinin vefat ettiğini, trafik kazasında davacı-küçük kısıtlı ... "in annesi babası ve ablasının hayatlarını kaybettiğini, ...’ın kısıtlı olduğunu, vasisi olarak dava açtığını ileri sürerek 150.000,00 TL manevi tazminatın, 1.000,00 TL maddi tazminatın müştereken ve müteselsilen davalılardan tahsiline ölüm tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin kazaya karışan minibüsün maliki olduğunu, olayın trafik kazası olup kasıtlı eylem olmadığından manevi tazminat miktarının sebepsiz ve fahiş zenginleşme aracı olarak kullanılmak istenmesinin yasaya aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının kısıtlı olduğu, davanın vesayeten açıldığı, halde vasinin husumete izin yetkisi almadan dava açtığı, davacı vasisine tensiben husumete izin belgesini sunmak üzere 2 haftalık kesin süre verildiği halde buna dair karar ve izni dosyaya sunmadığı, vasi atanmasına ilişkin dosyaya bu konuda bir başvurunun da yapılmadığı, özel dava şartının kesin süreye rağmen yerine getirilmediği gerekçesiyle davacının davasının HMK 114/1-d ve HMK 115/2 maddesi uyarınca davanın husumet yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, her ne kadar vasi tarafından açılan davada husumete izin belgesinin verilen iki haftalık kesin sürede sunulmadığı ve bu konuda bir başvurunun da yapılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmişse de davacı vasisine tanınan iki haftalık süre makul olmamıştır. Husumete izin belgesinin sunulabilmesi için başvuru yapılarak bir karar alınması gerektiği göz önüne alındığında bu işlemlerin gerçekleştirilmesi için makul bir süre tanınmalıdır. Ayrıca davacı tarafın iki haftalık süre içinde başvuru yaptığı, ancak usuli meseleler nedeniyle husumete izin belgesini dosyaya sunamadığı dikkate alındığında davanın husumet yokluğundan usulden reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.