MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacı vekili; 04/10/2013 günü ..."in maliki bulunduğu ve idaresindeki kamyoneti ile yol kenarında bekleyen müvekkiline çarpması sonucu meydana gelen kazada müvekkilinin yaralandığını, davalı sürücünün kaza tespit tutanağından da anlaşılacağı üzere kazanın oluşumunda kusurlu olduğunu, davacının ise kusursuz olduğunu belirterek 50.000,00 TL manevi, 5.000,00 TL maddi tazminat talep etmiştir.Davalı ...; davacının olay günü çok dalgın vaziyette elindeki telefonu gözüne yaklaştırmış bir halde yürüdüğünü, olayın meydana gelmesinde kusuru bulunmadığını, bundan dolayı açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.Davalı ... vekili; davacı tarafın müvekkili şirketten muaccel bir alacağı olmadığı gibi müvekkili şirketin temerrüdünün de söz konusu olmadığını, kusur oranının adli tıp kurumu raporu ile belirlenmesi gerektiğini, davacının kalıcı maluliyeti bulunmadığını, aktüer bilirkişiden rapor aldırılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davalılara karşı maddi tazminata ilişkin davasından feragat ettiğinden maddi tazminat talebinin feragat nedeni ile reddine, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile, 25.000,00 TL manevi tazminatın olay (04/10/2013) tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ...’ten alınarak davacıya verilmesine, dair karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı ...’in aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zararın tazminine yönelik maddi tazminat ile manevi tazminat istemine ilişkindir.Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK m. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu yaralanma ve malul kalma nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları, kusur oranları gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, davacı için hak ve nasafet kuralları çerçevesinde daha uygun manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan yüksek miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ...’in sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ...’in temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine 28.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.