MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiası ile açılan kamu davasında, sanığın, 2005 yılının ağustos ayında iş yerinde hırsızlık olayının yaşandığını, depolarının soyulduğunu, bu olay nedeniyle işyerini kapatmak zorunda kaldığını, 2006 yılında ticari hiç bir faaliyetinin olmadığını, düzenlenen belgelerden haberinin olmadığını savunması, sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura oluşu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de alım satım ya da hizmet ifasının belgesi olan faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından, sahte düzenlendiği iddia olunan ve dosyada fotokopisi bulunan 10.06.2006 tarihli fatura aslının getirtilerek söz konusu faturanın sanık tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin ve sanık savunmasının doğruluğunun tespiti bakımından, faturadaki yazı ve imzanın sanık eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, gerektiğinde faturayı kullanan şirket yetkilileri veya kişiler de dinlenerek sözü edilen faturanın hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulmasından sonra toplanan deliller bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.