İzmir Ceza Kararları - Konut dokunulmazlığını ihlal - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/40122 Esas 2015/756 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/40122
Karar No: 2015/756
Karar Tarihi: 12.01.2015

Konut dokunulmazlığını ihlal - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/40122 Esas 2015/756 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, Hakaret suçuna ilişkin cezanın temyiz edilemeyeceği ve konut dokunulmazlığı ihlali suçuna ilişkin hükümde ise hüküm temyiz edilebilir olduğu sonucuna varıldı. Kararda, konut dokunulmazlığı ihlali suçunun oluşabilmesi için kişilere karşı yöneltilen şiddet eylemi ile konut dokunulmazlığının bozulması arasında nedensellik bağı bulunması, şiddetin konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmiş olması ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılması gerektiği belirtildi. Somut olayda, sanığın kasten yaralama eylemi konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmemiş ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılmamıştı, bu nedenle konut dokunulmazlığı ihlali suçundan değil, kasten yaralama suçundan cezalandırılması gerektiği hükmedildi. Kararda, verilen cezaların hangi kanun maddelerine dayandığı belirtilmedi. Ancak, kanun maddeleri açıklanarak kararın tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddedilmesi ve hükmün bozulması kararı verildiği ifade edildi. Kararda, konut dokunulmazlığı ihlali suçuna ilişkin olarak Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. maddesi açıklanmıştır.

4. Ceza Dairesi 2013/40122 E. , 2015/756 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal, hakaret

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...."in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Konut dokunulmazlığını ihlal suçuna ilişkin hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinde öngörülen cebir suretiyle konut dokunulmazlığını ihlal suçunun oluşabilmesi için, sanık tarafından kişilere karşı yöneltilen şiddet eylemi ile konut dokunulmazlığının bozulması arasında nedensellik bağının bulunması, şiddetin konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmiş olması ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılması gerekir.
Somut olayda; sanığın, gündüz vakti katılanın konutuna girerek katılanı kasten yaralaması eyleminde, kasten yaralamanın konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmemiş ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılmamış olması karşısında TCK’nın 116/1. madde ve fıkrası yerine, aynı maddenin dördüncü fıkrası ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.