MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/12/2015 tarih ve 2010/105-2015/838 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı yan arasında sözleşme yapma ve prim tahsil etme yetkisine haiz acentelik sözleşmesi yapıldığını, davalının 2004 yılından bu yana müvekkili şirketin yetkili acentesi olarak faaliyet gösterdiğini bu süreç zarfında davalının, müvekkili şirket adına yapmış olduğu sigorta poliçelerinden 3.662.712,18 TL pirim tahsil ettiğini, bunların 3.417.882,96 TL"sini müvekkili şirkete aktardığını, geriye kalan 244.829,52 TL"lik kısmın ise kendi uhdesinde kaldığını, bu nedenlerle fazlaya ilişkin hakkın saklı tutularak 244.827,52 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirket ile davacı şirketin 6 yıl boyunca hiç bir ihtilaf çıkmadan çalıştıklarını, davacının hiç bir alacağının kalmadığını, davacının alacağının hangi poliçe veya poliçelerden kaynaklandığını ispat etmesi gerektiğini, taraflar arasında yapılan sözleşmeye göre müvekkilinin tüm edimlerini yerine getirdiğini, ödemelerinde harfiyen yapıldığını belirterek açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasında acentecilik ilişkisi olduğu, davacının bu ilişkiden kaynaklanan 244.829,52 TL alacağının bulunduğunu iddia ettiği, davalının cevap dilekçesinde borcu kabul ettiği, ancak ödediğini iddia ettiği, bu hali ile ispat külfetinin yer değiştirdiği, davalının ödediğini hukuken geçerli, somut ve yazılı belge ile kanıtlaması gerekirken kanıtlayamadığından davacının defterine göre bilirkişice belirlenen, davacının alacaklı göründüğü 235.254,65 TL yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 12.052,25 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.