
Esas No: 2021/1848
Karar No: 2021/9055
Karar Tarihi: 09.11.2021
Cinsel saldırı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1848 Esas 2021/9055 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdureyle ilgili dosya içerisinde bulunan Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulunun 18.10.2011 günlü 12891 sayılı raporunun içeriği itibarıyla yetersiz olması karşısında, mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevk edilerek suç tarihi itibarıyla herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, varsa bu durumun hekim olmayanlar ile çevresinde yaşayanlar veya kendisini tanıyanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, eyleme karşı beden veya ruh bakımından mukavemete muktedir olup olmadığı hususlarında rapor alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Mahkemece atılı suçtan dolayı hükmedilecek temel cezanın tespiti sırasında mükerrer değerlendirme yapılmasını önleyici mahiyetteki 5237 sayılı TCK"nın 61/3. maddesinde yer alan "Birinci fıkrada belirtilen hususların suçun unsurunu oluşturduğu hallerde, bunlar temel cezanın belirlenmesinde ayrıca göz önünde bulundurulmaz." düzenlemesi nazara alınmadan esasen tekerlekli sandalyeye bağlı yaşadığı için aynı Kanunun 102/3-a. maddesi kapsamında beden bakımından eyleme karşı kendisini savunamayacak durumda olduğu kabul edilen mağdureye cinsel saldırıda bulunduğu için anılan maddeye göre cezasında artırım yapılan sanık hakkında aynı gerekçe ile temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 24.01.2017 gün ve 2014/3-508 Esas, 2017/22 sayılı kararında belirtildiği üzere 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanması veya uygulanmamasına ilişkin kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu nazara alındığında, mahkemece bu hususta anılan maddede yer alan hususlar değerlendirilip, denetime elverişli gerekçe içerecek şekilde hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yetersiz gerekçe ile anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.