MAHKEMESİ : İnegöl 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/11/2014
NUMARASI : 2008/267-2014/656


Davacı O.. M.. vekili Avukat H.. G.. tarafından, davalılar Y.. S.. ve diğeri aleyhine 23/05/2008 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, ormanda ağaç kesim işi yaparken üzerine ağaç devrilmesi sonucu hayatını kaybeden Y.. B.. mirasçıları tarafından açılan davalar sonucu ödemiş olduğu tazminatların olayda kusuru bulunan davalılardan rücuen tahsilini istemiştir.
Davalılar, tazminat davalarının kendilerine usulünce tebliğ edilmediği, olayda kusurlarının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece alınan bilirkişi raporları doğrultusunda istem kabul edilmiştir.
Dosya kapsamından; vefat eden Y.. B.. davacı İdare tarafından ağaç kesim işinin ihale edildiği kooperatifin çalışanı olduğu, kooperatif çalışanları tarafından bir ağacın kesilememesi üzerine dozer ile ağacı devirme konusunda orada bulunan davalılardan yardım istedikleri ve bu sırada meydana gelen kaza sonucu işçilerden Y.. B.. hayatını kaybettiği anlaşılmaktadır. Kusur konusunda alınan bilirkişi raporlarında; kesim işini şartnamede belirtilen şekilde yapmayan kooperatif kusurlu bulunmuştur. Şu durumda; kesim işini yetersizliği açık olan kooperatife ihale eden ve kendi çalışanlarını yapılan işin tehlikelerinden korunma noktasında yeterince eğitmeyen davacı idarenin olayda hizmet kusuru bulunmaktadır. Ayrıca hükmedilen tazminat miktarları gözetildiğinde davalıların ödeme güçlüğü içine düşecekleri de açıktır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek olay tarihi itibariyle uygulanması gereken 818 sayılı B.. K.. 43. ve 44. maddeleri( 6098 s. TBK m. 51, 52 ) uyarınca tazminat miktarından uygun bir hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.