
Esas No: 2015/9516
Karar No: 2018/3997
Karar Tarihi: 10.04.2018
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9516 Esas 2018/3997 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile dahili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 12/01/2010 günü davalı ..."ın sevk ve idaresindeki ... plakalı minibüsle trafik kurallarına uymayarak dikkatsiz ve tedbirsiz şekilde müvekkiline çarparak ciddi şekilde yaralanmasına sebep olduğunu, kaza sonucunda müvekkilinin ön dişlerinin kırıldığını ve dişlerini tedavi ettirmek için yaklaşık 1.000,00 TL masraf yaptığını, müvekkilinin yüzünde sabit iz kaldığını belirterek şimdilik 1.000,00 TL maddi tazminat ve ayrıca 30.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ...., ... ve ... vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davalılardan ... Anonim Türk Sigorta Şirketi aleyhine açılan davanın reddine, tedavi gideri olarak, 656,10 TL"nin kaza tarihi olan 12/01/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte dahili davalı ... dan alınarak davacı tarafa ödenmesine, manevi tazminat olarak 7.000,00 TL"nin kaza tarihi olan 12/01/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan ... ve ..."ten müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa
ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile dahili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden dahili davalı ... aleyhine hükmedilen 656,10 TL maddi tazminat miktarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, dahili davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nın 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle dahili davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmolunan maddi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE,(2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 10/04/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.