Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - nitelikli hırsızlık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4328 Esas 2016/2650 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4328
Karar No: 2016/2650
Karar Tarihi: 24.05.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - nitelikli hırsızlık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4328 Esas 2016/2650 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/4328 E. ve 2016/2650 K. sayılı kararda, sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs ve nitelikli hırsızlık suçlarından mahkum edildiği belirtilmektedir. Sanıklardan birinin savunmasının diğer sanık yönünden zaaf yarattığı ve menfaat çatışması olduğu görülmüştür. Bu nedenle sanıkların ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafiler tarafından savunulmasının Avukatlık Kanunu ve CMK'ya aykırı olduğu, bu sebeple hükümlerin bozulduğu belirtilmiştir. Sanıklar hakkında hüküm olunan cezaların miktarına ve tutukluluk sürelerine göre tahliye taleplerinin reddedildiği belirtilmiştir. Kararda TCK'nın 81/1, 35/2, 62, 142/2-a, 143 ve 62. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Bu maddeler, kasten öldürmeye teşebbüs ve nitelikli hırsızlık suçlarını ve bu suçlar için öngörülen cezaları içermektedir.

1. Ceza Dairesi 2015/4328 E. , 2016/2650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında;
a)TCK.nun 81/1, 35/2, 62 maddeleri uyarınca 12 yıl 10"ar ay hapis cezası
b)TCK.nun 142/2-a, 143, 62 maddeleri uyarınca 3 yıl 8 ay 27"şer gün hapis cezası,

Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında katılan ..."e yönelik nitelikli öldürmeye teşebbüs ve nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda menfaat uyuşmazlığının kabulü gerektiği; aynı suçlardan yargılanan sanıklar ..., ..., ... ve ..."nin aralarında, yazılı dilekçeleri ve savunmalarına göre menfaat çatışması oluştuğu gözetilmeden, sanıkların ayrı ayrı müdafiler yerine hüküm anına kadar aynı müdafiler tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK"nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanıklar müdafilerinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sair cihetleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, sanıklar hakkında hükmolunan cezaların miktarına, temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süreye göre tahliye taleplerinin REDDİNE, 24/05/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
24/05/2016 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Osman Parlak"ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar ..., ..., ..., ... müdafileri Avukatlar ..., ..., ..., ... yokluklarında ..."un yüzüne karşı 02/06/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.