MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 53, 58, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın aracını 21.500 TL"ye satmak konusunda sanıkla anlaştığı, sanığın aracın bedelini peşin olarak banka havalesi ile ödeyeceğini, bunun için de vekaletnamenin hazır olmasını talep ettiği, katılanın da İsmail Özkariman adına vekaletname düzenlettikten sonra, aracın anahtarını ve vekaletnameyi verdiği, aracın satış bedelini istediğinde, paranın bankaya EFT yapıldığının söylendiği, bankaya gidip hesabını kontrol eden katılanın paranın gelmediğini görerek tekrar döndüğünde, bir karışıklık olduğu, ertesi gün parasını alabileceğinin belirtildiği, katılanın ertesi gün de paranın banka hesabına yatmaması üzerine, satışı engellemek maksadıyla vekaletnameyi azilname ile iptal ettirdiği, ancak aracın aynı gün üçüncü bir şahsa satıldığını öğrendiği, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, Ankara 47. Noterliği 05 Nisan 2007 tarih ve 3824 yevmiye nolu özel vekaletname, araç satış sözleşmesi, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eylemleri sonucu dolandırıcılık suçunun sübut bulduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Bozmaya konu edilen 30/10/2013 tarih ve 2013/562-2013/639 esas ve karar sayılı hükümde sanık hakkında 1 yıl hapis 100 TL adli para cezasına hükmolunduğu ve bu hükmü yalnızca sanığın temyiz ettiği de dikkate alınarak, adli para cezası yönünden 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış haklarının korunması gerektiği gözetilmeden, fazla ceza tayin edilmesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasına, “Ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak gözetilerek, sanık hakkında hükmolunan hapis ve adli para cezasının infazının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 100 TL adli para cezası üzerinden yapılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.