MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalıya ait işyerinde makam şoförü olarak 13.4.2005-20.3.2013 tarihleri arasında aralıksız olarak net 1.500 TL ücretle çalıştığını, emeklilik nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini, kıdem tazminatının eksik ödendiği ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti,genel tatil ve hafta tatili alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının müvekkili şirkette makam şoförü olarak çalışan davacının emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiğini, davacıya tüm yasal haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde; davacıya 18.578,28 TL kıdem tazminatı davalı işveren tarafından ödendiği, bilirkişi tarafından düzenlenen 25.08.2014 tarihli raporda; davacının davalı işverene ait iş yerinde makam şoförü olarak taraflar arasında ihtilafsız 13.04.2005-20.03.2013 tarihleri arasında 7 yıl 11 ay 7 gün süre ile ücret bordrolarında belirtilen 1.500,00 TL ve tanık beyanlarına göre davacıya elden ödenen 200,00 TL makam şoförlüğü parası olmak üzere aylık net 1.700,00 TL ücretle çalıştığı, yemek ve yol yardımı ilavesi ile giydirilmiş brüt ücretin 2.787,64 TL olduğu, tanık beyanlarına göre haftalık 45 saati aşan fazla çalışmasının bulunduğu belirtilerek hesaplama yapıldığı,davacının haftada 7 gün aralıksız çalıştığına ilişkin beyanı bulunmadığından, hafta tatili ücreti talep hakkı bulunmadığı, resmi ve dini bayramlarda çalıştığını net olarak ispat edemediği anlaşıldığından bu alacak taleplerinin reddine, fazla mesai alacağı tanık beyanları ile ispat edildiğinden,davacının gelmediği günler olabileceğinden takdiri indirim yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.Taraflar arasında fazla mesai alacağının hesabı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyumazlıkta, davacı fazla çalışma yaptığını tanık deliline dayandırmış olup,davacı ve davalı tanık anlatımlarında davacının davalının makam şoförü olarak çalıştığını haftanın 5 günü 9.00- 18.00 arasında çalıştığı, davacı tanıklarından Mehmet ... beyanında Pazartesi ve Cuma günleri 18.30-21.30/22.00 saatleri arasında toplantı olduğunu,davacı tanığı ... ise her Cuma akşam toplantılarının 21.00/22.00 saatlerine kadar sürdüğünü, davacı tanığı ... ayda iki Cuma günü 16.30 da başlayan toplantıların olduğunu ve bu toplantılara patronun da katıldığını, toplantının 19.00-20.00 saatine kadar sürdüğünü beyan etmiştir.
Davacı tanıkları ayrıca beyanlarında davacının Cumartesi ve Pazar günleri de patronun yurt dışından gelen misafirlerini karşıladığını davacının kendilerine söylediğini ancak görgüye dayalı bilgilerinin olmadığını ifade etmiştir.
Davalı tanıkları ise davacının patronunun toplantısı uzadığında davacının beklemediğini beyan etmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık anlatımlarının değerlendirilmesi sonucunda davacının haftada 3 gün 9.00 18.00 arasındaki çalışmasından 1 saat ara dinlenme düşüldükten sonra fiilen 8 saat ve haftada iki gün ise 9.00 21.00 arasındaki çalışmasından 1.5 saat ara dinlenme düşümü ile günlük 10.5 saat olmak üzere 8 saat*3=24 saat ve 10.5*2=21 olmak üzere toplam 24 saat+ 21 saat=45 saat çalıştığı ve davacının fazla mesai alacağının yasal çalışma süresi olan 45 saati aşmadığı tespit edilmiştir.

Bilirkişi raporunda davacı iddiasının mahkemece kabul edilmesi ihtimaline göre fazla mesai hesabı yapılmış ve mahkemece de bu ihtimale göre fazla mesai alacağı kabul edilmiş ise de; tanık beyanlarının değerlendirilmesi neticesinde davacının fazla mesai alacağını kanıtlayamadığı sabit olduğundan fazla mesai alacağının reddi gerekirken bilirkişinin raporunda davacı iddiası gibi ihtimale binaen yaptığı hesaplamaya itibar edilerek fazla mesai alacağının kabul edilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 07.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.