
Esas No: 2016/10613
Karar No: 2017/4773
Karar Tarihi: 17.04.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10613 Esas 2017/4773 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine, temyiz istemlerinin reddine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin reddine dair karara karşı yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz istemlerinin reddine ilişkin 22/03/2016 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanıklar müdafiilerinin bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii ve katılan vekillerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının vekalet ücretine hasredildiği sanığın yaralama suçundan hakkında mahkumiyet kararı da verilmiş olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ve katılan vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanıklar ... ve ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiileri ve katılan vekillerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
22/03/2016 tarihli ek karar ile sanıklar... ve ..."nin katılanı yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin reddedilmediği anlaşılmakla, tebliğnamenin redde ilişikn ek kararın kaldırılarak temyiz itirazlarının incelendiği yönündeki görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CGK"nun 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince; taraflar arasında yaşanan olayda, "Çıkan kavgada her iki tarafında yaralanması yanında kavgayı çıkartan tarafın ve ilk haksız hareketi yaratan eylemin kimin tarafından yapıldığı açıkça belli olmadığı" gerekçesi ile sanıkların cezasından TCK"nin 29. maddesi uyarınca asgari hadden indirim uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin ve katılan vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.