KARAR

Görevli memura silahla mukavemet suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 265/1 ve 265/4. maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/04/2011 tarihli ve 2011/48 esas, 2011/113 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 10/09/2015 tarihinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 265/1 ve 265/4 maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2018 tarihli ve 2018/430 esas, 2018/628 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında;
“Dosya kapsamına göre, suç tarihinin 30/05/2005 olduğu ve sanık hakkında verilen 07/04/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 26/04/2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 10/09/2015 tarihinde yeniden suç işlediği, 5271 sayılı Kanun"un 231/8-son cümlesi gereğince 26/04/2011 ila 10/09/2015 tarihleri arasında dava zamanaşımı süresinin duracağı, yargılama konusu suç tarihi itibariyle sanık lehine olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/4. ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresine tâbi olduğu dikkate alındığında, suç tarihi olan 30/05/2005 gününden hükmün açıklanmasına ilişkin kararın verildiği 12/10/2018 tarihine kadar geçen 13 yıl 4 ay 12 günden, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 26/04/2011 tarihi ile denetim süresi içerisinde işlenen suçun suç tarihi olan 10/09/2015 tarihleri arasında geçen 4 yıl 4 ay 14 günlük durma süresi çıkarıldığında 8 yıl 11 ay 28 gün geçmiş olduğu cihetle, dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, davanın düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Sanık hakkında 30/05/2005 tarihinde işlenen görevi yaptırmamak için direnme suçundan 765 sayılı TCK"nın 258/2. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı, 20/04/2006 tarihinde 5237 sayılı TCK’nın 265/1,4. maddeleri gereğince 9 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından bu kararın bozulduğu, bozma üzerine sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 26/04/2011 tarihinde kesinleştiği, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi tarafından sanığın 10/09/2015 tarihinde işlediği yaralama suçundan aldığı adli para cezasının kesinleşmesi nedeniyle ihbarda bulunulduğu, ihbara istinaden yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında 12/10/2018 tarihinde mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesi ile ihbara konu ikinci suçun işlendiği tarih arasında zamanaşımının durduğu, durma süresi de gözönüne alındığında hükmün açıklandığı 12/10/2018 tarihine kadar sanığın lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/4. ve 104/2. maddeleri gereğince olağanüstü zamanaşımı süresi olan 7 yıl 6 aylık sürenin dolmuş olması nedeniyle, CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince davanın düşürülmesine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulması hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık ... hakkında, Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/10/2018 tarihli ve 2018/430 esas, 2018/628 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Bozma nedenine göre karardaki hukuka aykırılığın, CMK"nın 309. maddesinin 4-d fıkrası uyarınca Yargıtay tarafından giderilmesi gerektiğinden; sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan açılan KAMU DAVASININ gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 03/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.