Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13524 Esas 2020/1450 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13524
Karar No: 2020/1450
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13524 Esas 2020/1450 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda suçun doğru kişi tarafından işlendiği kabul edilmiş ve temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak, kararda üç hata tespit edilmiştir. İlk olarak, suça sürüklenen çocuğun mağdurun montundan cep telefonunu çalması 5237 sayılı TCK'nun 142/2-b maddesine uyduğu halde, yanlış bir madde uygulandığı için hüküm kurulmuştur. İkinci olarak, ceza belirlenirken yaş küçüklüğü indirimi ve etkin pişmanlık indirim sıralaması yanlış yapılmıştır. Üçüncü olarak da adli para cezasının tahsili konusunda infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde karar verilmiştir. Bu nedenlerle aleyhe temyiz olmamasına rağmen karar BOZULMUŞ ve suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkı gözetilerek yeniden hüküm kurulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61/5 ve 168/2. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun

17. Ceza Dairesi 2019/13524 E. , 2020/1450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinde mağdurun, suça sürüklenen çocuk ve diğer arkadaşları Nihat Angay, Sezai Gökcen ve Orhan Angay ile birlikte internet kafede oyun oynayan arkadaşlarını ayakta izlemekte oldukları sırada suça sürüklenen çocuğun, mağdurun montunun cebinden cep telefonunu çalması biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 142/2-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un somut olayda uygulanma olanağı bulunmayan 142/1-b maddesi uygulanmak sureti ile hüküm kurulması,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hükmolunacak cezanın belirlenmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nun 61/5. maddesi gereğince önce anılan Kanun"un 31/3. maddesi gereğince yaş küçüklüğü indirimi daha sonra ise cezada indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebep olarak yine anılan Kanun"un 168/2. maddesi gereğince etkin pişmanlık indirimi yapılması gerekirken sıralama hatası yapılması sonucu önce etkin pişmanlık indirimi ve daha sonra yaş küçüklüğü indirimi yapılması,
3-Hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, taksitlendirilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi durumunda kalan taksitlerin tamamının bir defada tahsiline şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkının gözetilmesine, 04.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.