MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkiline ait yapı, güvenlik elemanları ve eklentilerine davalıların sürücüsü, maliki ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın verdiği 4.705,00 TL hasar bedelinin fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla olay tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı .... vekili, müvekkiline sigortalı araç sürücüsünün kusursuz olduğunu, talebin fahiş olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, açılan davanın kısmen kabulü ile; 3.902,59-TL tazminatın, davalı ... şirketi yönünden dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi, diğer davalılar yönünden 20/12/2012 tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte olmak üzere davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Davacı dava dilekçesinde fazlaya dair haklarını saklı tutarak toplam 4.705,00 TL maddi tazminat talep etmiş, mahkemece bilirkişi raporuna göre toplam 3.902,59-TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, 8.5.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.