MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Kapanan Kartal 2 Asliye Hukuk Mahkemesi)
TARİHİ : 22/06/2006
NUMARASI : 2003/191-2006/304

Davacı-karşı davalı M.. B.. vekili Avukat N. Ö.. tarafından, davalı-karşı davacı E.. G.. ve davalı Y.. B.. aleyhine 07/03/2003 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine ve davalı-karşı davacı E.. G.. tarafından davacı-karşı davalı M.. B.. aleyhine 02/04/2003 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın Y.. B.. yönünden kısmen kabulüne, diğer davalı E.. G.. yönünden reddine ve karşı davanın reddine dair verilen 22/06/2006 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı M.. B.. vekili ve davalı Y.. B.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Tarafların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, trafik kazası sonucu uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel Mahkemece, asıl davanın Y.. B.. yönünden kısmen kabulüne diğer davalı E.. G.. yönünden reddine ve karşı davanın ise reddine karar verilmiş; karar, davacı M.. B.. ve davalı Y.. B.. tarafından temyiz edilmiştir.
Asıl davacı M.. B.., 17/08/2002 tarihinde davalı er Y.. B.."nın idaresindeki askeri araç ile diğer davalı E.. G.."in kullandığı aracın çarpışması neticesinde meydana gelen kazada dava konusu askeri araçta meydana gelen zararın davalılara ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu kazada kırmızı ışık ihlalinin davalı Y.. B.. tarafından yapıldığı ve kazaya adı geçen davalının sebep olduğunun kabulü ile tespit edilen zararın davalı Y.. B..dan tahsiline karar verilmiştir.
Dava dosyasının incelenmesinde; mahkemece yargılama sırasında kusura ilişkin olarak makine mühendislerinden oluşan bilirkişi heyetinden ve daha sonra Adli Tıp Kurumuilgili ihtisas dairesinden rapor alındığı, ilk raporda, kazaya sebep olan her iki taraf tanıklarının da bulundukları aracın yeşil ışıkta geçtiklerini beyan ettikleri ve dosya kapsamı ile kimin kırmızı ışıkta geçtiğinin tespit edilememesi nedeniyle davalıların eşit kusurlu sayılmaları gerektiğinin bildirildiği, Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinin hazırladığı kusur raporunda ise, kimin kırmızı ışıkta geçtiğinin tespit edilemediği, kimin kırmızı ışıkta geçtiğinin kabulünün mahkemeye bırakılarak alternatifli rapor düzenlendiği ve kırmızı ışıkta geçen tarafın % 100 kusurlu olduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, dosyaya İstanbul BBB Ulaşım Daire Başkanlığı ve Muhafaza Hizmet ve Bölük Komutanlığı"nın güzergah değiştirilmesine ve kavşaklarda araç, yaya yeşil ile kırmızı ışık arasında yolun genişliğine bağlı olarak değişen koruma sürelerine ilişkin gönderilen yazılar gerekçe gösterilerek davalı Y.. B.."nın kırmızı ışık ihlali yaptığının kabulü ile zarardan sorumlu tutulduğu anlaşılmaktadır.
Her ne kadar mahkemece yukarıda anılan kurum yazıları gerekçe gösterilerek davalı Y.. B.."nın % 100 kusurlu olduğunun kabulü ile hüküm kurulmuş ise de, dosya kapsamında bulunan Askeri Savcılk dosyası ve dinlenen tanık beyanlarından kimin kırmızı ışıkta geçerek kural ihlali yaptığı hususu açıklığa kavuşmamıştır. Bu nedenle üç kişilik bilirkişi heyetinden alınan rapor hüküm kurmaya elverişli olduğundan davalıların eşit kusurlu olduğunun kabulü ile her iki davalının da davacı idarenin maddi zararından sorumlu tutulması gerekir. Davalı Y.. B.."nın açıklanan nedenlerle tam kusurlu olduğunun kabulü ile karar verilmesi yerinde değildir.
3-Davalı Y.. B.."nın diğer temyiz itirazına gelince;
Askerlik hizmeti sırasında verilen zararın davalıdan tahsili istenmektedir.
Kusur, kapsam belirlemede etkin ise de hakkaniyet de onunla birlikte değerlendirilmesi gereken önemli öğelerdendir. Davalı Y.. B.., Anayasa’nın 72. maddesi gereği, hakkı olan askerlik görevi sırasında kusuru ile zarara yol açmıştır. Hizmetin karşılığında ücret almaması ve bu hizmetin anayasal bir görev niteliğinde olması nedeniyle, tazminatın tamamından sorumlu tutulması, hakkaniyet öğesinin kapsam belirlemede dikkate alınmamış olunması sonucunu doğurur. Şu durumda anılan öğe değerlendirmeye katılarak belirlenen tazminattan belirli bir indirim yapılması gereklidir. Yerel mahkemece açıklanan yönün gözetilmemesi doğru olmadığından karar bu nedenle de bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan nedenle taraflar yararına, (3) no"lu bentte açıklanan nedenle davalı Y.. B.. yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.