MAHKEMESİ :Asliye Hukuk İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.



K A R A R


Dava; davacının davalı işyerinde 27.11.2007 – 04.02.2011 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; yapı malzemeleri satışı yapan işyerinde satış elemanı olarak çalıştığını beyan eden davacının 1991 doğumlu olup ilk talep tarihinde 16 yaşında olduğu, ilçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından davacının talep tarihinde öğrenci olmadığının bildirildiği, davacının 29.04.2008 – 30.05.2008 ve 14.06.2008 – 30.12.2010 tarihleri arasında davalı .... Tarafından, 04.02.2011 – 24.02.2011 tarihleri arasında ise .... tarafından çalışmalarının bildirildiği, 30.12.2010 tarihli ve davacının imzası olan “ çalışma belgesi ” başlıklı belgede; davacının 14.06.2008 – 30.12.2010 tarihleri arasında çalıştığının yazdığı, yine aynı tarihler arası için davacı tarafından imzalanan ibraname bulunduğu, imza incelemesinde bu belgelerdeki imzaların davacıya ait olduğunun bildirildiği, belgelerin bilgisayar ile yazıldığı ve tarihlerin el ile doldurulduğu, davacı tarafından da tarihlerin sonradan yazıldığının iddia edildiği, bordro tanıkları ile komşu işyeri tanıkları davacının çalıştığı yönünde beyanda bulunmuşlarsa da beyanlarının talep edilen dönem açısından açık olmadığı anlaşılmıştır.
506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olayda; her ne kadar mahkemece dosyada mevcut “ çalışma belgesi ” ve “ ibraname ” başlıklı belgeler esas alınarak davanın reddi cihetine gidilmişse de; davacının 29.04.2008 – 30.05.2008 tarihleri arasında da bildirilen çalışmalarının bulunması davacının, karara esas alınan belgelerdeki tarihten önce de çalışmasının bulunduğunu göstermekte olup bu hususta tereddüte mahal bırakmayacak şekilde araştırma yapılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davalı işyerine ait bordrolarda isimleri bulunan ve daha önce dinlenilmeyen bordro tanıkları ile davalı Kurum"dan sorularak ve zabıta marifeti ile daha önce tespit edilenlerden başka komşu işyeri tanıklarını tespit ederek bu kişileri dinlemek, tanıkların davacının talep ettiği dönemde çalışıp çalışmadığı hususunda detaylı beyanlarını almak, askerlik şubesinden de davacının askerlik yapıp yapmadığını, yapmış ise hangi tarihler arasında yaptığını sorarak toplanan deliller ışığında varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 10.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.