MAHKEMESİ : Ereğli (Konya) Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2009/644-2012/1056

Davacı Orman Genel Müdürlüğü adına Ereğli Orman İşletme Şefliği vekili Avukat S.. S.. tarafından, davalı Ş.. Y.. aleyhine 19/06/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 13/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu"ndan kaynaklanan tazminat ve ağaçlandırma gideri istemlerine ilişkindir. Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının Devlet ormanından ağaç kesmek ve açma yapmak suretiyle idarenin zarara uğramasına yol açtığını iddia ederek, uğranılan zararın davalıdan giderilmesini istemiştir.
Davalı, iddiaların asılsız olduğunu belirterek, usul ve yasaya aykırı olan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacı idarenin zararının ceza yargılaması esnasında davalı tarafından giderildiği, davacının yapılan bu ödemeye sadece faiz noktasında itiraz ettiği kabul edilerek, istemin reddine karar verilmiş, davacı tarafından sadece faiz ve vekalet ücreti yönlerinden temyize gelinmiştir.
a)Davanın dayanağı olan eylem haksız fiil niteliğinde olduğundan, davacı idare tarafından haklı olarak olay tarihinden itibaren faiz talep edilmiştir. Eldeki dava açıldıktan sonra, ceza yargılaması esnasında ağaçlandırma bedeli davalı tarafından giderilmiş, davacı idare ceza dosyasında yapılan bu ödemeye faiz ödenmediğinden bahisle açıkça karşı koymuştur. Buna rağmen mahkemece faiz istemi konusunda herhangi bir karar verilmemiştir. Şu halde, ceza dosyasında ödenen ağaçlandırma bedeli ile ödenmeyen emval bedeli toplamı üzerinden olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi gerekirken, faiz konusunda eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi yerinde görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
b)Davacı idarenin tazminat istemi, davalı tarafından yargılama sırasında ceza dosyasına yapılan ödemeyle karşılanmıştır. Mahkemece, “konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına” biçiminde karar verilmesi gerekirken, yukarıda yazılı şekilde “istemin reddine” biçiminde karar verilmesi doğru değildir.
Diğer yandan, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 417. (01.10.2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326/2.) maddesi gereğince; kural olarak yargılama giderleri, davadaki haklılık oranına göre haksız çıkan tarafa yükletilir. Yine yargılama esnasında yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nun 331/1. maddesinde de; “…Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hallerde, hakim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder…” biçiminde düzenleme bulunmaktadır. Somut olayda, eldeki davayı açmakta hukuki yararı bulunan davacı idare, yargılama giderleri ve bu arada vekalet ücretinden sorumlu tutulamaz.
Şu halde, mahkemece, eldeki davanın açılmasından sonra ceza dosyasında ödeme yapılmış olması ve davacının davanın açıldığı günde tazminat istemekte haklı olduğu gözetilerek, “konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına ve davacı lehine vekalet ücretine” karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a,b) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 03/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.