
Esas No: 2019/5937
Karar No: 2020/2843
Karar Tarihi: 29.06.2020
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/5937 Esas 2020/2843 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalı işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalı ile fer"i müdahil Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Dava, davacının 1 Temmuz 2012-10 Kasım 2014 tarihleri arasında davalıya ait apartmanda kapıcı sıfatıyla çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.Dairemiz 2016/14004 E ve 2018/434 K sayılı bozma ilamı ile " hükme konu dönem içinde bir günde kaç saat çalışmış olabileceği, haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenmeli ve yedi buçuk saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç iş gününe karşılık olduğu hususu saptanarak" sonuca gidilmesi belirtilmiş olmakla Mahkemece, "davacının davalıya ait iş yerinde 01.07.2012 ve 10.11.2014 tarihleri arasında 24 gün süre ile çalıştığının tespitine" karar verilmişse de varılan bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.Somut olayda; dosyada alınan bilirkişi raporunda haftada bir gün, günlük bir saat çalışma ile sonuca gidilmişse de bozma ilamında belirtilen yedi buçuk saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç iş gününe karşılık olduğu hususu saptanırken hataya düşülmüş ve her hafta bir saatlik çalışma karşılığı bir gün hizmet tespiti yapılarak sonuca gidilmiştir. Davacının hesaplanan çalışma saatleri toplamı üzerinden yedi buçuk saat çalışma bir günlük çalışma olarak hesap edildiğinde on üç günlük çalışmaya karşılık geldiği hesaplanmadan karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden davalı işveren ve feri müdahil SGK vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 1. bendi silinerek “1-Davanın KISMEN KABUL, KISMEN REDDİ İLE, davacının davalıya ait iş yerinde 01.07.2012 ve 10.11.2014 tarihleri arasında 13 gün süre ile çalıştığının TESPİTİNE,” fazlaya ilişkin talebinin reddine, rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu DÜZELTİLMİŞ ŞEKLİ İLE ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.