Nitelikli dolandırıcılık - kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/29791 Esas 2021/1993 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi         2017/29791 E.  ,  2021/1993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği (zimmet suçundan dönüşen)
HÜKÜM : Sanık hakkında kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan; TCK’nın 204/2, 43/1-2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet, Nitelikli dolandırıcılık suçundan; TCK’nın 158/1-e, 43/1-2, 168/1, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
CMUK"nun 321 ve 326. maddeleri uyarınca sanığın her iki eyleminden verilen cezanın indirilmesi sonucu, 1 yıl 8 ay 25gün hapis ve hak yoksunluğuna ilişkin

Nitelikli dolandırıcılık ve kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında “08/09/2014” olarak gösterilmesi gereken karar tarihinin “10/11/2010” olarak gösterilmesi ve suç adının da “kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği ile kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık” olarak gösterilmesi gerekirken “zimmet” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Suç tarihinde Konya Valiliğinde kamu görevlisi memur olan ve ambar memuru olarak görevlendirilen sanığın, Konya Valiliği yemekhanesinde 2007-2008-2009 yıllarına ait gelir defterlerinin denetlenmesi sonucunda; Konya Valiliği Yemek Servisi Yönergesinin Banka ve Para İşlemleri başlıklı 24. maddesi uyarınca yemek servisi yönetim kurulu başkanı ve muhasebe memurunun imzası ile bankadan çekilmesi mümkün olan paralarla ilgili olarak, ilgililer adına bankaya imzalarını sahte atmak suretiyle düzenlediği talimatlarla para çekip, toplam 40.092 TL"yi mal edindiğinin tespit edildiği, sanığın bu parayı 2007 ve 2008 yılları arasında muhtelif tarihlerde kendiliğinden kurum hesaplarına yatırmak suretiyle kurum zararını giderdiği, bu şekilde zimmet suçundan dönüşen, sanığın üzerine atılı kamu kurum ve kuruluşlarının zararına olarak dolandırıcılık ile resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği kabul edilen somut olayda; katılan beyanı, sanık savunması, tanıklar beyanı ve tüm dosya kapsamından; sanığın iğfal kabiliyeti olan sahte evraklarla zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik ve kamu kurumunun zararına olarak dolandırıcılık suçlarını işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 158/1-e-son maddesi gereğince haksız menfaat miktarının iki katı dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip, adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şeklilde hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak, bu hususun, koşullarının oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 25.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.