Konya Ceza Kararları - Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7670 Esas 2017/1458 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7670
Karar No: 2017/1458
Karar Tarihi: 01.03.2017

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7670 Esas 2017/1458 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme kararı, dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından hüküm verilen bir davayı içermektedir. İddianamede sanığın müştekilerden birinin kimlik bilgilerini kullanarak araç kiraladığı ve sahte vekaletnameler kullanarak aracı sattığı iddia edilmektedir. Mahkeme sanığı suçlu bulmuş ve TCK'nın 157/1 maddesi uyarınca ceza vermiştir. Ancak, eylemin sahte nüfus cüzdanı bilgilerinin kullanılması dolayısıyla TCK'nın 158/1-d maddesi uyarınca \"kamu kurumunun vasıta olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık\" suçuna temas ettiği belirtilmiştir. Bu suçun cezasının, iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezası ve beşbin güne kadar adli para cezası olduğu ifade edilmiştir. Bu madde, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu'nun 2016/23 sayılı kararına göre TCK'nın 204/3. maddesinden daha ağır cezayı gerektirdiği ve görev uyuşmazlığı nedeniyle dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. 2797 sayılı Yargıtay Yasası'nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesi, iddianamedeki tavsifin ceza daireleri arasındaki iş bölümünde esas alınacağını belirtmektedir. Yine aynı yasaya göre, suçların en ağırını incelemeye yet

11. Ceza Dairesi 2015/7670 E. , 2017/1458 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl karar: Mahkumiyet

2797 sayılı Yargıtay Yasası"nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır. Yine aynı yasanın 6545 sayılı Yasa ile değişiklikten önceki 14. maddesinde yer alan “Ceza dairelerinin görevlerinin tayininde, davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir.” hükmüne göre yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır.
18.06.2012 günlü iddianamede; sanığın müştekilerden ..."a ait kimlik bilgilerini kullanarak müşteki ..." tan kiralamak suretiyle elde ettiği ... plaka sayılı aracı sahte düzenleme şeklindeki vekaletnameler ile sattığı anlatımına yer verilmiş, oluş mahkemece de bu şekilde kabul edilerek sanık hakkında TCK"nın 157/1. gereği hüküm kurulmuşsa da eylemin kamu kurumlarından olan nüfus idaresinin maddi varlıklarından sayılan sahte nüfus cüzdanı bilgilerinin kullanılması suretiyle gerçekleştirilmiş olması dolayısıyla TCK.nın 158/1-d maddesinde öngörülen “kamu kurumunun vasıta olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçuna temas ettiği ve bu suçun cezasının “iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezası ve beşbin güne kadar adli para cezası” olması ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun 2016/23 sayılı kararına göre de TCK"nın 204/3. maddesinin temel ceza değil arttırım içerdiği, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde arttırım maddelerinin dikkate alınmayacağı hususu karşısında, görevsizlik kararındaki bahsin aksine TCK.nın 204/3. maddesinden daha ağır cezayı gerektireceği açıktır.
Bu itibarla, iddianamedeki tavsife, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay 15. Ceza Dairesi"ne ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, Dairemiz ile 15. Ceza Dairesi arasında doğan görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine, 01.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.