Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.12.2016 gün ve 94660652-105-25-13934-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.01.2017 gün ve 2016/402221 KYB. sayılı ihbarnamesi ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ...’nin, anılan Kanun’un 359-b, 359/a-1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay ve 15 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair, Erzurum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2015 tarihli ve 2013/542 esas, 2015/563 sayılı kararının “1-Dosya kapsamına göre, Akhas Elektrik İnşaat Tic. Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın, adıgeçen şirketin 2008 yılı yevmiye ve envanter defterleri olarak ikişer ayrı defter tasdik ettirmek suretiyle vergi matrahını azaltıcı işlem yapması ve 2011 yılında yapılan vergi denetiminde 2008 yılına ilişkin noter tasdikli defter ve bir kısım belgeleri inceleme yapılmak üzere ibraz etmemesinden ibaret somut olayda; sanığın defter ve belgeleri ibraz etmemek eyleminin 213 sayılı Kanun’un 359/a-2 maddesindeki “ Defter, kayıt ve belgeleri tahrif edenler veya gizleyenler veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleyenler veya bu belgeleri kullananlar,
Hakkında on sekiz aydan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. Varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit olduğu halde, inceleme sırasında vergi incelemesine yetkili kimselere defter ve belgelerin ibraz edilmemesi, bu fıkra hükmünün uygulanmasında gizleme olarak kabul edilir. Gerçek bir muamele veya duruma dayanmakla birlikte bu muamele veya durumu mahiyet veya miktar itibariyle gerçeğe aykırı şekilde yansıtan belge ise, muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belgedir.” şeklindeki düzenleme kapsamında kaldığı gözetilmeksizin, uygulama yeri olmayan aynı Kanun’un 359/b maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesinde,
2- Sanığın 2008 yılı vergi dönemine ilişkin olarak çift defter tutmak suretiyle vergi matrahını azaltıcı işlem yapması şeklindeki eylemine uyan 213 sayılı Kanun’un 359/a-1. maddesinde öngörülen müeyyidenin, 16/06/2009 tarihinde yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanun’la değiştirilmeden önceki haliyle 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası olduğu, anılan Kanun’la yapılan değişiklikle maddede düzenlenen hapis cezası miktarının alt sınırının 18 aya çıkartıldığı, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan halinin sanık lehine bulunduğu gözetilmeksizin sanık hakkında fazla ceza tayininde,
İsabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık hakkında 08.11.2013 tarihli iddianame ile "sahte belge kullanmak" suçundan kamu davası açıldığı, ancak; hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1.Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.06.2010 gün ve 2010/11-70-159 sayılı kararında açıklandığı üzere; Adalet Bakanlığının 2.no"lu yasa yararına bozma istemine konu edilen kararın, açıklanması geri bırakılan hükme ilişkin olduğu, istemde belirtilen hukuka aykırılığın hükmün içeriğinin denetlenmesini gerektirmesi nedeniyle "yasa yararına bozma" konusu yapılmasının mümkün bulunmadığı; kaldı ki, katılan kurum vekilinin itirazı üzerine Erzurum 2.Ağır Ceza Mahkemesi"nin 29.01.2016 gün ve 2016/65 D.İş sayılı kararı ile de söz konusu kararın kaldırıldığının anlaşılması karşısında, kesinleşmiş bir karardan söz edilemeyeceğinden, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki 2.no"lu bozma düşüncesi yerinde görülmediğinden CMK"nın 309.maddesi uyarınca REDDİNE,
2.Kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki 1.no"lu düşünce yerinde görüldüğünden, Erzurum 4.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 01.12.2015 tarih, 2013/542 Esas, 2015/563 Karar sayılı ve sanığın 213 sayılı Yasanın 359/b maddesi uyarınca cezalandırılmasına ilişkin 1.no"lu bendinin 5271 sayılı CMK"nın 309.maddesi uyarınca BOZULMASINA; bu konuda CMK"nın 309/4-d maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan; sanığın "2011 yılında defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçundan mahkemenin kabul ve uygulanması da dikkate alınarak suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 359/a-2 maddesi uyarınca takdiren 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK"nın 62/1.maddesi uyarınca cezasından takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak, 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın aynı Yasanın 51.maddesi uyarınca ertelenip ertelenmeyeceği ve sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceği hususlarında mahkemenin takdirini kullanması gerekeceği cihetle, gereğinin mahkemesince takdirine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.