MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki ilk derece mahkemesinde görülen rücuen tazminat davasında davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen yerel mahkeme kararının davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nce verilen 26/04/2017 tarih ve 2017/572-2017/543 E-K sayılı kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyizi istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 07.10.2009 tarihinde müvekkili nezdinde ... ile sigortalı bulunan aracın ehliyetsiz sürücü tarafından kullanılması nedeniyle meydana gelen kazada yaralanan dava dışı ..."ye tazminat ödendiğini, sigorta ettiren davalı işleten ..."ın ehliyetsiz sürücü tarafından aracın kullanılması nedeniyle ... Genel Şartları B-4/C maddesi uyarınca sorumluluğunun bulunduğunu belirterek 3. kişiye ödenen 162.248,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan rücuan tahsili talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili; müvekkilinin aracı ehliyet sahibi sürücüye teslim ettiğini, onun müvekkilinin bilgisi dışında ehliyetnamesi olmayan kişiye aracı verdiğini, adam çalıştıranın kusursuz sorumluluğu nedeniyle bu durumda müvekkiline dava açılamayacağını belirterek haksız ve mesnetsiz davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince ... genel şartları uyarınca ehliyetsiz sürücünün aracı kullanması nedeniyle meydana gelen zararın sigorta ettirenden rücuan istenebileceği gerekçesiyle bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne ve 150.828,48 TL"nin davalıdan ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiş; hükme karşı davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nun 353/1-b,1 maddesi uyarınca esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nun 353/1-b,2 maddesi uyarınca kabulü ile düzelterek esas hakkında yeniden karar verilmek üzere Şanlıurfa 1.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 14/12/2016 tarih 2014/629 Esas, 2016/908 karar sayılı kararının kaldırılmasına, buna göre davanın kabulü ile 162.248,00 TL"nin ödeme tarihi olan 24/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 8.507,39 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.