Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma
Hüküm : TCK"nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın
62/1, 53, 58/7-9, 63. maddeleri gereğince
mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Yapılan yargılama sonunda sanığın devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma suçu nedeniyle yerel mahkemece cezalandırılmasına karar verilmiş, anılan kararın istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve karar temyiz edilmiş olmakla Dairemizce duruşmalı yapılan incelemede;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın üyesi bulunduğu silahlı terör örgütünün, Devletin birliğini bozma ve ülke topraklarından bir kısmını Devlet idaresinden ayırma amacına yönelik olarak vahamet arz eden olayları gerçekleştirdiği, sanığın sübutu kabul olunan eyleminin amaç suçun işlenmesi doğrultusundaki örgütsel bağlılık ve ülke genelindeki organik bütünlüğüne göre amacı gerçekleştirme tehlikesi yaratabilecek nitelikte olduğu belirlenip, kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosya kapsamına göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş, sanık ve müdafiin 31.03.2017 tarihli duruşmadaki beyanlarına göre iddianame ve davadan haberlerinin olup savunma için süre istedikleri, 15.03.2017 tarihli 2017/289 esas sayılı iddianamenin sanığa tebliğ edilmesi için kaldığı cezaevine gönderildiği, bu şekilde iddianame ve davadan haberlerinin olduğu ve savunma haklarının kısıtlanmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmada ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
TEFHİM ŞERHİ:
14.05.2018 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."in huzurunda, duruşmada sanık ...’un savunmasını yapmış bulunan Av. ..."ın yokluğunda, 16.05.2018 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.