MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/03/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, orman yangını nedeni ile tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, davalının orman yargınına sebebiyet suçundan açılan kamu davasında cezalandırılmasına karar verildiğini belirterek oluşan zararın davalıdan tazminini talep etmiştir.
Davalı yangına sebebiyet vermediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının araçların ve yayaların gelip geçtiği, yol kenarında bulunan tarlasında, hasattan sonra bıraktığı anızların, herhangi bir sebepten ötürü tutuşabileceği ve yangına sebebiyet verebileceğini öngörerek arazinin ormana bitişik kısımlarını sürerek olası bir yangının ormana sıçramasına engelleyecek şekilde tedbir almamasının hafif ihmal derecesinde kusur teşkil ettiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasına getirtilip incelenen Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/287 esas, 2008/488 karar sayılı ilamı, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkindir. CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca; “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder.” Bu nedenle açıklanması geri bırakılan mahkûmiyet hükmünün, BK’nun 53. maddesi anlamında hukuk hâkimi yönünden bağlayıcılığı yoktur. Somut olayın oluşunu ve hukuka aykırılık unsurunun gerçekleşip gerçekleşmediğini hukuk hakimi kendisi takdir etmelidir.
Dosya kapsamından; davalının anız yaktığına ve bu yolla yangının çıktığına dair herhangi bir tespitin yapılamadığı anlaşılmaktadır. Bu husus zaten mahkemenin de kabulündedir. Şu durumda tarlasındaki anızları yakmak gibi bir eylemi olmayan davalıdan mahkeme gerekçesinde belirtilen şekilde tedbir alması beklenemez. Bu nedenle davalıya kusur izafe edilmesi doğru değildir. Açıklanan nedenle istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.